Wanneer was het ook al weer?
Ik word wakker, haar glimlach maakt dat ik meer wakker ben dan anders. Normaal draai ik me nog een keertje om, maar nu wens ik mij niet om te draaien. Haar glimlach vraagt om een kus, die kan ik niet geven als ik me nog eens omdraai...
Wanneer was het ook al weer?
Ik sta op, voor het eerst in lange tijd zet ik niet alleen voor mijzelf de koffie aan. Zelfs de oven weet niet wat hem overkomt, warme broodjes??? Ja, warme broodjes, dat vind ze fijn in de ochtend...
Wanneer was het ook al weer?
Ik loop richting station, in mijn linkerhand een sjekkie, aan mijn rechter hangt een koffer op wieltjes. Een half uurtje later vertrekt haar trein richting schiphol. Ik hou me groot maar van binnen klapt mijn hart uit elkaar als was het een ballon...
Wanneer was het ook al weer?
Ik heb het koud, de leegte maakt het koud, de koudste winter in jaren, en dan spreek ik niet alleen over de temperatuur....
Wanneer was het ook al weer?
Die kus, de koffie, de broodjes...
De warmte van haar glimlach...
Mijn geluk...
Haar geluk...
ONS geluk...
Het was de woensdag voor kerst...
Onze boom staat er nog...................
donderdag 18 maart 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten