Ik kijk op de klok, het is half vijf. Mijn vloei is op. Ik moet naar de pomp.
Onderweg bedenk ik me nog. Het is half vijf. Wat is daar mee?
Plots schiet het me te binnen, en nog geen tien seconden later zie ik haar
langs rijden......
Mijn lijf schiet vol met emoties, gevoelens die ik niet kan plaatsen.
Gevoelens die ik niet ken, niet herken of niet wil herkennen......
In plaats van het erkennen verplaats ik ze. Ik projecteer ze in gedachten
op een ander....
Maar ook nu het gevoel van onmacht, van geen antwoord op de vraag
waarom niet.................
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten